In het oosten van Luxemburg, pal tegen de Duitse grens, ligt het Mullerthal dat vanwege zijn imposante rotsformaties, de prachtige bossen en de vele waterstroompjes met watervallen ook wel Klein Zwitserland genoemd wordt.
Dit prachtige natuurgebied wordt doorkruist door een netwerk van kortere en langere wandelroutes met als bekendste de 112 km lange Mullerthal Trail.
Deze Mullerthal Trail bestaat uit 3 afzonderlijke routes die elk hun eigen karakter hebben:
Route 1 verbindt de culturele bijzonderheden van de regio met de typische landschapselementen: rotsen, bos en weilanden.
Route 2 gaat door het hart van Luxemburgs Klein Zwitserland en brengt je langs de spectaculairste rotsformaties.
Route 3 biedt naast de rotsen vooral prachtige beekdalen en romantische burchten.
De drie routes zijn met elkaar verbonden maar kunnen ook afzonderlijk gelopen worden. Maar je kunt er natuurlijk ook voor kiezen een deel van een route wandelen, want in elk dorp kun je namelijk op de bus stappen die je weer terugbrengt naar de startplaats. Met dank aan het openbaar vervoer dat in Luxemburg sinds 2020 gratis is!
Niet alleen voor wandelaars, maar ook voor fotografen heeft het gebied veel te bieden. Er zijn ontelbare fotogenieke plekken te vinden. Sommige verborgen, maar ook nogal wat plekken die een toeristisch trekpleister blijken te zijn…..
Mijn eerste kennismaking met het Mullerthal
In augustus 2023 had ik aan de hand van een wandelgids al een wandeling gemaakt vanuit Echternach naar het dorpje Mullerthal. Een route die deels de loop van het riviertje Aesbach volgt.
Ik had voor deze route gekozen vanwege de beloofde mooie uitzichten en de aantrekkingskracht die stromend water op mij heeft. Maar vooral ook omdat ik onder de indruk was van de prachtige rotsformaties die op deze route te zien zouden zijn.
Helaas was de Aesbach vrijwel volledig opgedroogd door de weinige neerslag in de zomers van de voorbije jaren.
Maar de wandeling door de Wolfsschlucht, het Labyrint en de Chipkapas maakten dit gemis ruimschoots goed. De deels met mos en varens begroeide rotsformaties op deze route zijn indrukwekkend en het is een hele uitdaging om dit in beelden vast te leggen.
Een tweede bezoek in 2024, maar dan een andere route
Voor dit jaar had ik me voorgenomen een wandeling te gaan maken in de buurt van het dorpje Mullerthal, het dorpje waaraan de regio zijn naam te danken heeft. En ook nu had ik mij aan de hand van de topografische wandelkaart en de wandelgids weer goed voorbereid.
Bij het zoeken naar een in fotografisch opzicht aantrekkelijke route, stuitte ik al snel op een route die deels parallel loopt aan het riviertje Schwarze Ernz. In de hoop dat het dit jaar beter gesteld zou zijn met de waterhoeveelheden.
In de vroege ochtend startte ik in het dorpje Mullerthal aan de ca. 17 km lange wandeling.
Het voordeel van vroeg vertrekken is dat er nog maar weinig wandelaars onderweg zijn en je tijd genoeg krijgt om op de fotogenieke plekken de apparatuur op te zetten en ongestoord te zoeken naar een mooie compositie.
Al na 1 kilometer kom ik bij de Schiessentümpel, een kleine waterval onder een uit 1879 stammende en met mos en varens begroeide brug.
Gelukkig zijn er op dit uur nog geen toeristen te bespeuren waardoor ik het idyllische tafereel rustig op me kan laten inwerken en kan zoeken naar een mooie compositie.
Het lukt me op dat moment zelfs om de waterval én de brug vast te leggen zonder dat er mensen in beeld zijn. Iets wat een half uur later een onmogelijke opgave blijkt te zijn.
Als ik de wandeling weer vervolg, kom ik in het bos bij een bouwwerk van trappen dat, zo lees ik later op een bord, gebouwd is met hout uit de regio in het kader van het project ‘Holz vun hei’ (hout van hier).
Even later kruist het pad de doorgaande weg naar Mullerthal en wordt bevestigd dat het een goed besluit was om zo vroeg te starten met mijn wandeling…. de parkeerplaats Schiessentümpel staat helemaal vol met auto’s met Nederlandse en Belgische kentekens!
Aan de overkant van de weg gaat de route verder en voert door het dal van de Schwarze Ernz. Hier veranderd het landschap.
Het eerste stuk van de wandeling gaat door een bos met een aantal idyllische plekjes waar ik toch weer even mijn apparatuur uitpak. Zeker omdat het inmiddels felle zonlicht hier gefilterd wordt door een dicht bladerdek.
Nadat ik weer een geasfalteerde weg gekruist heb en nog steeds de loop van de Schwarze Ernz volg, kom ik weer in een gebied waar na iedere bocht weer prachtige rotsformaties van het Luxemburgse zandsteen opduiken.
Hier is de stroom van de Schwarze Ernz breed en kun je het riviertje op verschillende plekken oversteken.
Geen dieren te fotograferen in het Mullerthal?
Natuurlijk wel!
Herten, dassen, vossen, wilde zwijnen. En op verschillende plekken komen ook de boomkikker en zeldzame vuursalamander voor. Daarnaast komt in het Müllerthal een breed scala aan vogelsoorten voor zoals spechten, uilen, buizerds en ijsvogels.
Maar omdat ik me had voorgenomen om een groot deel van de route te lopen, lag mijn focus hier niet op!
Deze onderwerpen bewaar ik gewoon voor een volgende bezoek.
Mooie duidelijke omschrijving met schitterende foto’s, staat ook nog steeds op mijn to do list.
Peter mooi beschreven. Laar ik nou dit weekeinde over Muhlertahl gelezen hebben om daar heen te gaan. Sommige fotos doen me denken aan de Teuffelschlucht, ook zon gaaf gebied.
Informatief en goed beschreven leuk om dat ook zelf eens op te zoeken, Dank